25/9/10

25/09/10 (05:23 – 05:36) - CORAZÓN EN RECONSTRUCCIÓN


Un bolso, una chaqueta, un pantalón, unos zapatos, una camiseta de rayas. Un color de pelo, un peinado, una figura definida y concreta. Unos ojos, unos labios, una cara. Una mirada, un abrazo, un gesto. Hasta un beso. Si, incluso ese beso que nunca existió. Una gran diversidad de objetos, formas, colores y acciones se ven influenciados por un sentimiento que me hacen recordarla. Por mucho que intento reducir el recuerdo este está acribillando mi corazón, por si todavía no estaba muerto después de haberse roto en mil trocitos.

Se me corta la respiración y mi rostro muestra tristeza. Mis ojos están a punto de dejar caer una lágrima pero no lo consiguen. Y es que no puedo evitar que mi rostro y mi cuerpo muestren más que lo que siento, que es que mi corazón se ha roto en trocitos y se tiene que volver a reconstruir.


Pero estos trocitos se reconstruyen con los recuerdos, que por otra parte no quiero que pasen al olvido completamente. No lo quiero porque hay recuerdos felices, recuerdos bonitos y llenos de emotividad positiva. Como “nuestro concierto”. Hoy estaba en otro y no hacía más que recordar lo lleno de felicidad que me llegue a sentir en aquellos momentos, tan solo viéndola disfrutar. No puedo negarme que ese disfrute me llenó y ha sido uno de los momentos más especiales que he podido tener junto a ella. O como aquel momento de la graduación cuando agradeció ante 300 personas mi labor en el evento. O como el momento en el que le dije lo que sentía. O como cuando se le cayeron las lágrimas porque mi “despedida” estaba cercana. O como aquella tarde de agosto que pase con ella en la playa. Se me ponen los pelos de punta en este mismo instante tan solo de recordar esos momentos en los que me sentí feliz compartiendo con ella esos trocitos de mi vida. ESTOS RECUERDOS NO SE BORRARÁN NUNCA DE MI MEMORIA PORQUE SE HAN GRABADO A FUEGO EN MI CORAZÓN.


Ante todo esto que siento solo tengo claro una cosa, ínfima pero lo suficientemente clara como para darme fuerzas. Sé que no me voy a quedar caído en el camino esperando a que alguien venga en mi ayuda. Todo lo contrario, yo me levantaré, como ya he hecho otras veces. Y de hecho creo que he comenzado a hacerlo, porque no me he negado el disfrutar durante mis dos días en Barcelona. ME LEVANTARÉ PARA VOLVER A CAMINAR, aunque sea durante un tiempo más despacio y teniendo en cuenta las heridas de mi corazón, EN EL CAMINO DE LA FELICIDAD.

9/9/10

09/09/10 (19:27) - BARREJANT EL QUE EM FA SENTIR LA MÚSICA / MEZCLANDO LO QUE ME HACE SENTIR LA MÚSICA


Justificar a ambos ladosAra que no et tinc al meu costat, sento que m'han pres un tros del món, ja que tu ets la llum, tu ets el camí, tu ets el fi del meu destí. Per això, si us plau, digue'm que m'estimes, encara que sigui un somni. Digue'm que em desitges i et prometo que et creuré. Llença't i fes-ho, perquè cada instant és únic, no es repetirà.

Tot això que sento és per tu, que em sento fort, que m'has triat tal com sóc. A més que és per tu que la lluita té sentit perquè obres camins que només cal seguir per trobar-me a mi mateix ja que em dones coses que no em dona ningú més.

Encara que saps que em conformo amb saber que jo sóc el teu amic. Per això vull que em molestis, sóc aquí. I et demano que parla'm o plora, mai es mal moment, mai tard o d'hora, recordant sempre que no tens motiu per estalviar-me perquè per tu donaria més que tot l'or d'un banc.

I, finalment, permet-me moments perquè jo et digui dorm tranquil·la ja que saps que no estàs sola. Sobretot mentre et dic a cau d'orella bona nit, aconseguint així, per uns breus moments, una estona de cel.
---------------------------------------------------------------
Ahora que no te tengo a mi lado, siento que me han quitado un trozo del mundo, puesto que tú eres la luz, tú eres el camino, tú eres el fin de mi destino. Por eso, por favor, dime que me quieres, aunque sea un sueño. Dime que me deseas y te prometo que te creeré. Lánzate y hazlo, porque cada instante es único, no se repetirá.

Todo esto que siento es por tí, que me siento fuerte, que me has elegido tal como soy. Además que es por tí que la lucha tiene sentido porque abres caminos que sólo hay que seguir para encontrarme en mí mismo ya que me das cosas que no me da nadie más.

Aunque sabes que me conformo con saber que yo soy tu amigo. Por eso quiero que me molestes, estoy aquí. Y te pido que me hables o llores, nunca es mal momento, nunca es tarde ni temprano, recordando siempre que no tienes motivo para ahorrarme porque por tí daría más que todo el oro de un banco.

Y, finalmente, permíteme momentos para que yo te diga duerme tranquila puesto que sabes que no estás sola. Sobre todo mientras te digo al oído buenas noches, consiguiendo así, por unos breves momentos, un rato de cielo.

P.D. Las frases en negrita pertenecen a canciones de música en catalán.